Polskie

Oficjalne przesłanie na

Dzień Tańca

29 kwietnia 2019

   Czasami, podczas tańca, ludzie doświadczają przekroczenia granicy pomiędzy światem realnym a nadprzyrodzonym. Muzyka i ruch łączą ciało i umysł, przenosząc je we wzniosły stan. To ekstatyczne uczucie uwalnia, wnika głęboko w wewnętrzny wymiar, łącząc osobę z wszechświatem.

   Choreografom czasami udaje się stworzyć nawet u widza połączenie pomiędzy tym, co święte, ezoteryczne i tajemniczo wspaniałe. Wtedy, poza rozrywką i sztuką, taniec staje się narzędziem wyższego sumienia, poszukiwaniem ostatecznego znaczenia. Taka choreografia wykracza poza to, co możliwe do obserwacji, doświadczenia i poznania.

   Deliady – tańczące nimfy z wyspy Delos, w starożytnej Grecji. Dewadasi – opiekunki świątynne, zachowujące tradycje klasycznych tańców Bharatanatjam i Odissi w Indiach. Sufijscy Derwisze- wyznawcy perskiego poety Rumiego z ich wirującym tańcem. Azteccy kapłani “śpiewający stopami” w przedhiszpańskim Meksyku. Duchowość od zawsze była obecna w tańcu.

   Obecnie jesteśmy świadkami szybkiego rozpowszechniania się tańca liturgicznego, zwłaszcza w obu Amerykach. Taniec powraca jako część kultu, fizyczna forma modlitwy, wyraz oddania się Bogu. Tysiące pastorów-choreografów szkoli się i zakłada własne kongregacje. W niektórych miejscach szkoły tańca religijnego przewyższają nawet liczebnie świeckie szkoły tańca.

   Tematem przewodnim, który proponujemy na Dzień Tańca i jego obchody w 2019 roku, jest Taniec i Duchowość.

 

Alkis Raftis

Przewodniczący Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

 

  1.  Oficjalna wiadomość na Dzień Tańca jest rozsyłana do ponad 100 000 osób związanych z tańcem w 200 krajach. Jest tłumaczona na dziesiątki języków. Poproś nas o tłumaczenie, albo przetłumacz wiadomość na swój język; prześlij ją do organizacji zajmujących się tańcem i mediów. Możesz znaleźć wskazówki i poprzednie wiadomości na www.danceday.cid-world.org
  1.   Światowy Dzień Tańca, odbywający się każdego roku 29 kwietnia, został ustanowiony w 1982 roku przez CID, w celu zwrócenia uwagi na sztukę tańca. Jest celebrowany przez miliony tancerzy na całym świecie. Tego dnia zespoły taneczne i szkoły tańca, organizacje i indywidualni tancerze, profesjonaliści i amatorzy, organizują taneczne wydarzenia, skierowane do publiczności innej niż ta, z którą spotykają się na codzień.

– CID jest międzynarodową organizacją patronacką dla wszelkich form tańca we wszystkich krajach świata

– została założona w 1973 r. przy UNESCO w Paryżu, gdzie do dziś posiada swoją siedzibę

– CID reprezentuje sztukę tańca i uznawana jest przez UNESCO, narodowe i regionalne rządy, międzynarodowe organizacje i instytucje

– członkowie CID to wybitne osobistości w dziedzinie tańca, federacje, stowarzyszenia, szkoły oraz firmy w ponad 170 krajach

– UNESCO jest organizacją edukacyjną, naukową i kulturalną Narodów Zjednoczonych

 

International Dance Council  CID Conseil International de la Danse

CID, UNESCO, 1 rue Miollis, FR-75732 Paris 15, France

Tel. +33 1 4568 4953    Mob. +33 6 1155 3111      www.CID-world.org

 

 

 

line pattern

 

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwiecień 2018

   Chwaląc choreografię, krytycy używają mnóstwa wyrażeń takich jak: innowacyjna, zaawansowana, idąca do przodu, nowatorska, rewolucyjna, najnowocześniejsza, najnowsza, radykalna, przełomowa, awangardowa. Zostaliśmy przekonani, że nowości są z natury dobre, szczególnie w sztuce.

    Na 2018 rok chciałbym zaproponować świeże spojrzenie na pochodzenie. Może to być bardzo modernistyczne podejście w odległym okresie czasu lub wierna rekonstrukcja oparta na badaniach historycznych lub kreacja pośrednia.

    Choreografowie mogą przedstawić swój własny obraz starożytnego okresu lub tego z poprzedniego stulecia. Jest to wyzwanie, będą musieli oni zbadać źródła i rozwinąć swoją wyobraźnię. Mogą zdecydować się na nostalgiczny lub antykwaryczny wygląd. Szkoły tańca mogą oferować zajęcia i przedstawienia pod hasłem: Historia – przeszłość, pochodzenie, korzenie, starożytność, precedensy.

    Zbyt często ludzie myślą, że stworzyli coś nowego tylko dlatego, że ignorują wcześniejsze dzieła. Konfucjusz powiedział: Studiuj przeszłość, jeśli chcesz zdefiniować przyszłość.

 

Alkis Raftis
Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca
CID, UNESCO, Paris

 

1.Oficjalna wiadomość na Dzień Tańca jest rozsyłana do ponad 100 000 osób związanych z tańcem w 200 krajach. Jest tłumaczona na dziesiątki języków. Poproś nas o tłumaczenie, albo przetłumacz wiadomość na swój język; prześlij ją do organizacji zajmujących się tańcem i masowym przekazem informacji. Możesz znaleźć wskazówki oraz poprzednie wiadomości na www.danceday.cid-world.org

  1. Światowy Dzień Tańca, odbywający się każdego roku 29 kwietnia, został ustanowiony w 1982 roku przez CID, w celu zwrócenia uwagi na sztukę tańca. Jest celebrowany przez miliony tancerzy na całym świecie. Tego dnia zespoły taneczne i szkoły tańca, organizacje i indywidualni tancerze, profesjonaliści i amatorzy, organizują taneczne wydarzenia skierowane do publiczności innej niż ta, z którą spotykają się na co dzień.

– CID jest międzynarodową organizacją patronacką dla wszelkich form tańca we wszystkich krajach świata

– została założona w 1973 r. przy UNESCO w Paryżu, gdzie do dziś posiada swoją siedzibę

– CID reprezentuje sztukę tańca i uznawana jest przez UNESCO, narodowe i regionalne rządy, międzynarodowe organizacje i instytucje

– członkowie CID to wybitne osobistości w dziedzinie tańca, federacje, stowarzyszenia, szkoły oraz firmy w ponad 170 krajach

– UNESCO jest organizacją wyspecjalizowaną Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) do spraw Oświaty, Nauki i Kultury

 

International Dance Council  –  Conseil International de la Danse

CID  c/o UNESCO, 1 rue Miollis,  FR-75732 Paris 15, France

Tel. +33 1 4568 4953                   Mob. +33 6 1155 3111  

www.cid-world.org                       ExecSec@cid-portal.org

 

line pattern

 

Oficjalna wiadomość na temat
Dnia Tańca
29 kwiecień 2017


W tym roku Międzynarodowa Rada Tańca CID łączy siły z World Food Program WFP, aby stworzyć Taniec dla Zera Głodu, projekt promujący zdrowe odżywianie poprzez taniec i edukację. WFP oferuje posiłki dla 80 milionów ludzi w 80 krajach: wfp.org

Zdrowe odżywianie i taniec idą w parze w promowaniem zdrowego stylu życia. Chcemy promować bezpieczeństwo żywnościowe i brak głodu we wszystkich krajach.

Szkoły s tworzyą małe programy taneczne dla dzieci, aby uświadomiać znaczenie bezpieczeństwa żywnościowego oraz utrzymania zdrowego stylu życia. Młodzi tancerze będą mieli możliwość śledzenia szkolenia i otrzymają zaświadczenie o ukończeniu 150 godzin zajęć tanecznych.

Szkoły uczestniczące będą tworzyć choreografię, koncentrując się na znaczeniu bezpieczeństwa żywnościowego oraz osiągnięciu braku głodu, które zostaną zaprezentowane w obchodach Międzynarodowego Dnia Tańca (29 kwietnia) i Światowego Dnia Żywności (16 października). WPF, CID i UNESCO rozpocznie swoje partnerstwo wraz z kampanią medialną wydarzenia w Paryżu.

Projekt będzie promował bezpieczeństwo żywnościowe, edukację dzieci na temat znaczenia zdrowego odżywiania, zapewnienie możliwości zawodowych i osiągnięcie braku głodu, poprzez taniec.


Alkis Raftis
Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca
CID, UNESCO, Paris

 

1.Oficjalna wiadomość na Dzień Tańca jest rozsyłana do ponad 100 000 osób związanych z tańcem w 200 krajach. Jest tłumaczona na dziesiątki języków. Poproś nas o tłumaczenie, albo przetłumacz wiadomość na swój język; prześlij ją do organizacji zajmujących się tańcem i mediów. Możesz znaleźć wskazówki i poprzednie wiadomości na www.danceday.cid-portal.org

  1. Światowy Dzień Tańca, odbywający się każdego roku 29 kwietnia, został ustanowiony w 1982 roku przez CID, w celu zwrócenia uwagi na sztukę tańca. Jest celebrowany przez miliony tancerzy na całym świecie. Tego dnia zespoły taneczne i szkoły tańca, organizacje i indywidualni tancerze, profesjonaliści i amatorzy, organizują taneczne wydarzenia, skierowane do publiczności innej niż ta, z którą spotykają się na codzień.


– CID jest międzynarodową organizacją patronacką dla wszelkich form tańca we wszystkich krajach świata
– została założona w 1973 r. przy UNESCO w Paryżu, gdzie do dziś posiada swoją siedzibę
– CID reprezentuje sztukę tańca i uznawana jest przez UNESCO, narodowe i regionalne rządy, międzynarodowe organizacje i instytucje
– członkowie CID to wybitne osobistości w dziedzinie tańca, federacje, stowarzyszenia, szkoły oraz firmy w ponad 170 krajach
– UNESCO jest organizacją edukacyjną, naukową i kulturalną Narodów Zjednoczonych

International Dance Council – Conseil International de la Danse
CID c/o UNESCO, 1 rue Miollis, FR-75732 Paris 15, France
Tel. +33 1 4568 4953 Mob. +33 6 1155 3111    www.cid-world.org

 

 

 

 

line pattern

 

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwietnia 2016 

Media informują głównie o przedstawieniach tanecznych, rzadko wspominając o przygotowaniach do nich. Jednak to nauka tańca jest zdecydowanie bardziej rozwinięta: dziesięć razy więcej osób uczy się tańca na kursach niż przedstawia go na scenie.

   Obecny kryzys ekonomiczny zdaje się oszczędzać taniec: podczas kiedy wiele firm zostało zlikwidowanych, zdecydowana większość szkół tańca radzi sobie dobrze, co najwyżej tracąc kilkoro uczniów.

Po raz kolejny udowadnia to, że taniec stanowi niemal podstawową potrzebę- ludzie wolą zmniejszyć inne wydatki niż przestać opłacać lekcje tańca.

   Państwowe dotacje dla publicznych szkół zostały niemal wszędzie okrojone, dlatego też coraz większą wagę przywiązuje się do pozyskiwania sponsorów. Szkoły prywatne, utrzymujące się z opłat uiszczanych przez uczniów, muszą większą uwagę zwracać na reklamę, która pomoże im zainteresować więcej osób. Zwiększają również zakres nauczanych tańców, organizują taneczne imprezy, starają się być bardziej elastyczni i wychodzić z inicjatywą na zewnątrz.

   Niestety, w niektórych państwach istnieją organizacje, które próbują ograniczać liczbę nauczycieli tańca. Wywierają oni nacisk na rządy narodowe, aby tylko dyplomy wydawane przez nich były oficjalnie uznawane. My wierzymy, że nauczanie tańca powinno być otwarte dla każdego, bez żadnych ograniczeń.

   Nic nie powinno powstrzymywać ludzi od nauczania, uczeńa bądź przedstawiania sztuki, bez względu na to, czy jest to muzyka, teatr, taniec, malarstwo czy poezja.

   Zachęcamy wszystkich do solidnej nauki i zdobywania certyfikatów i dyplomów, w celu zdobycia zaufania uczniów, ale nalegamy aby nie traktować tych kwalifikacji jako sposobu na trzymanie innych z dala od nauczania w prywatnych szkołach.  Rządy powinny odpierać naciski ze strony grup interesów, które próbują stworzyć monopol dla siebie w którejkolwiek z dziedzin sztuki.

   Prawdziwy profesjonalista jest szczęśliwy mogąc polegać na swoim talencie, wiedzy i reputacji- nie na przywilejach wynikających z prawnych regulacji, które powstrzymują innych od stanięcia z nim w zawody. Sztuka z definicji jest otwarta, nie ekskluzywna.

   Dzień Tańca 2016 jest dedykowany utrzymaniu polityki otwartych drzwi w nauce tańca.

 

Alkis Raftis

Przewodniczący Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

1.Oficjalna wiadomość na Dzień Tańca jest rozsyłana do ponad 100 000 osób związanych z tańcem w 200 krajach. Jest tłumaczona na dziesiątki języków. Poproś nas o tłumaczenie, albo przetłumacz wiadomość na swój język; prześlij ją do organizacji zajmujących się tańcem i mediów. Możesz znaleźć wskazówki i poprzednie wiadomości na www.danceday.cid-world.org

  1. Światowy Dzień Tańca, odbywający się każdego roku 29 kwietnia, został ustanowiony w 1982 roku przez CID, w celu zwrócenia uwagi na sztukę tańca. Jest celebrowany przez miliony tancerzy na całym świecie. Tego dnia zespoły taneczne i szkoły tańca, organizacje i indywidualni tancerze, profesjonaliści i amatorzy, organizują taneczne wydarzenia, skierowane do publiczności innej niż ta, z którą spotykają się na codzień.
  1. – CID jest międzynarodową organizacją patronacką dla wszelkich form tańca we wszystkich krajach świata

– została założona w 1973 r. przy UNESCO w Paryżu, gdzie do dziś posiada swoją siedzibę

– CID reprezentuje sztukę tańca i uznawana jest przez UNESCO, narodowe i regionalne rządy, międzynarodowe organizacje i instytucje

– członkowie CID to wybitne osobistości w dziedzinie tańca, federacje, stowarzyszenia, szkoły oraz firmy w ponad 170 krajach

– UNESCO jest organizacją edukacyjną, naukową i kulturalną Narodów Zjednoczonych

 

International Dance Council  –  Conseil International de la Danse

CID  c/o UNESCO, 1 rue Miollis, FR-75732 Paris 15, France

Tel. +33 1 4568 4953    Mob. +33 6 1155 3111  

www.cid-world.org      ExecSec@cid-portal.org

 

 

line pattern

 

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwiecień 2015   

  Sto lat temu słynny rosyjski impresario Siergiej Diagilew zrewolucjonizował balet, zapraszając najbardziej utalentowanych malarzy i muzyków swoich czasów do kontrybucji w jego występach. Mam wrażenie, że dzisiejsi choreografowie zaniedbują inne sztuki, nie czują potrzeby pokazywania swoich kreacji obok równych sobie w innych dziedzinach. 

   Jestem pewien, że publiczność doceniłaby bardziej sztukę zawartą w spektaklach tanecznych, począwszy od sztuki klasycznej: malarstwo, rzeźbę, teatr, muzykę, poezję, architekturę, a także bardziej nowoczesne formy, takie jak fotografia, film, multimedia, projekcji świetlnych czy też dźwięku. Pozwólcie, że pójdę dalej, proponując wzbogacenie choreografii o humanistykę (historię, literaturę, filozofię i językoznawstwo). Osobiście szczególnie cieszyłbym się z opowiadania historii, sztuk walki i – mówię bardzo poważnie – sztuk kulinarnych. 

    Nie ma w tym nic nowego, starożytni Grecy w swoich sympozjach łączyli wszystkie powyższe. Po 25 stuleciach moglibyśmy powrócić do idei, że całkowite przedstawienie łączy w sobie tyle sztuk, na ile to możliwe. 

    W tym roku Międzynarodowa Rada Tańca (CID) łączy siły z siostrzaną organizacją, aby świętować Dzień Tańca. Międzynarodowe Stowarzyszenie Sztuk IAA / AIAP jest organizacją pozarządową, której biura znajdują się obok naszych w UNESCO. Naszą wspólną propozycją jest połączenie tańca z malarstwem, rysunkiem, rzeźbą lub innymi formami twórczości w sztukach wizualnych. 

    Ogromne podziękowania dla pani Rosa-Maria Burillo z Meksyku, Światowego Prezydenta IAA / AIAP, która zmobilizowała artystów z wielu krajów, sugerując współpracę z choreografami, tancerzami i nauczycielami tańca we wspólnych wydarzeniach: występach, wystawach, happeningach, flashmobach, spotkaniach religijnych, sesjach terapeutycznych i (dlaczego nie?) bankietach! 

Prof. Alkis Raftis

Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

 

line pattern

 

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwiecień 2013    

   W 1973 roku grupa ludzi z kilku krajów zebrała się w Palais de l’UNESCO w Paryżu, aby założyć Międzynarodową Radę Tańca. Od wielu lat istniała już Ogólnoświatowa Organizacja Sztuki Muzycznej, a także inna organizacja dla Teatru, więc naturalne było stwierdzenie, iż taniec też powinien mieć swój najwyższy organ. 

     Założyciele byli aktywni w tańcu baletowym i współczesnym, więc kolejni członkowie nadal byli wyróżniającymi się tancerzami, choreografami i nauczycielami tańca z tych obszarów, głównie Europejczycy. Słynny niemiecki choreograf Kurt Jooss został wybrany na prezydenta. 

     Znacznie później, począwszy od 1999 roku, członkostwo zostało otwarte dla osób z innych form tańca: tradycyjnego, współczesnego, tanga, indyjskiego, terapeutycznego, orientalnego itd. Teraz można powiedzieć, że CID jest prawdziwie reprezentatywny, jeśli chodzi o idiomy taneczne, obszary geograficzne i funkcje. Uczeni stanowią wysoki odsetek członków: profesorowie uniwersyteccy, posiadacze tytułów doktorskich, autorzy książek o tańcu, badacze. Organizacje takie jak federacje, wspólnoty, wydziały uniwersytetów, stowarzyszenia lub ugrupowania regionalne pozostają najważniejszą kategorią członków. 

     Portal CID jest przydatnym narzędziem dla każdego w branży; zawiera pełną listę członków, a także publikowane przez nich książki i czasopisma. Najczęściej używaną funkcją jest Global Dance Directory – baza danych zawierająca ponad 300 000 profilów profesjonalistów w dziedzinie tańca z 200 krajów, wyjątkowe osiągnięcie wśród wszystkich dziedzin sztuki i nauk ścisłych. Dzień Tańca jest najbardziej znanym programem, obchodzonym w każdym zakątku globu. 

     Wszyscy aktywni profesjonaliści w dziedzinie tańca są zapraszani do ubiegania się o członkostwo, kandydaci są przyjmowani po ocenie ich profilu lub po nominacji przez innego członka. Liczba członków stale rośnie, jako dowód witalności i otwartości organizacji. 

     Dance Day 2013 poświęcony jest 40 rocznicy CID. Im silniejszy CID, tym więcej tancerzy poczuje zjednoczenie i wzmocnienie. 

Prof. Alkis Raftis

Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

 

line pattern

 

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwiecień 2012

   Jeśli przeszukasz Global Dance Directory używając słowa kluczowego “terapia”, uzyskasz 2600 wpisów. Oznacza to, że około jeden na stu profesjonalistów tańca zapewnia pewną formę terapii. Choć 0,01% to bardzo mały odsetek, terapia jest prawdopodobnie najszybciej rozwijającą się gałęzią przemysłu tańca. Rozprzestrzenianie się kursów i warsztatów pokazuje, że liczba terapeutów tańca ma potencjał podwojenia każdego roku. Wykwalifikowani specjaliści są coraz częściej zatrudniani w szpitalach, ośrodkach zdrowia, domach spokojnej starości, więzieniach i zakładach psychiatrycznych. Praktyki prywatne są coraz częstsze, podobnie jak tradycyjne szkoły tańca oferujące klasy terapii.     

   Ten boom może wynikać z faktu, że leczenie poprzez taniec wchodzi w zakres Ministerstwa Zdrowia w wielu krajach, więc możliwość finansowania jest nieporównywalnie wyższa niż w przypadku tańca zorientowanego na występy lub rekreację. Innym powodem jest to, że odkąd nasz nowoczesny styl życia oderwał człowieka od jego podstawowych funkcji, ludzie odkrywają na nowo siłę tańca aby wyzdrowieć.

     Taniec z pewnością sprawia, że ​​osoba zdrowa czuje się lepiej, ale inną rzeczą jest dążenie do złagodzenia oczywistego problemu psychologicznego poprzez taniec. Tradycyjne społeczeństwa zachowały dobre samopoczucie, zapewniając częste okazje do tańca w spotkaniach towarzyskich i rytuałach. Odkąd te wydarzenia zostały porzucone, nasza frustracja narosła, więc teraz zwracamy się na sesje do profesjonalistów, aby zaspokoić tę potrzebę. Konkretne tańce były wykorzystane do wyleczenia niektórych chorób – wymagane są badania, aby sprawdzić, czy te tańce mogłyby być dzisiaj używane do tego samego celu.

     Jeszcze bardziej imponujące jest to, że pacjenci zostali wyleczeni nie przez własny taniec, ale przez tańczenie innej osoby. W wielu krajach na świecie ludzie proszą uzdrowicieli, szamanów i lekarzy-czarownic o kontynuowanie odwiecznych praktyk, ponieważ uważają je za korzystne. Tańce te, odrzucone do tej pory przez uprzemysłowione społeczeństwa, zasługują na poważne badania.

     Nowoczesna terapia tańca, choć ma zaledwie kilka dekad, opracowała nowe techniki, oparte tylko częściowo na tradycyjnych praktykach. Wytwarza wiedzę zarówno teoretyczną, jak i stosowaną, ustanawiając jej skuteczność. Trzeba zrobić o wiele więcej.

     Wzywamy uniwersytety do wprowadzenia programów o terapii tańcem, aby rządy uznały terapeutów tańca za odrębne zawody a agencje ubezpieczeń społecznych, aby zwracały koszty leczenia się tańcem, jeśli zostało ono przepisane przez lekarza, psychologa lub innego terapeuty pierwszego kontaktu.

 

Prof. Alkis Raftis

Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

 

 

line pattern

 

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca
29 kwiecień 2011

     Przez większą część historii ludzkości taniec odbywał się na zewnątrz.
Ludzie zbierali się na leśnych polanach, na klepisku, placach wiejskich lub
kościelnych, aby cieszyć się tańcem przez wiele godzin. W dzisiejszych czasach
taniec najczęściej odbywa się w salach balowych, klubach, teatrach, salach
szkolnych, studiach i dyskotekach.

     W tym roku proponujemy powrót do natury poprzez świętowanie
Światowego Dnia Tańca na otwartych przestrzeniach: ulicach, placach, parkach,
stadionach, plażach, parkingach, polanach – wszędzie byle pod niebem.
Pragnienie tańca jest naturalnym impulsem; tancerze czczą naturę na swój
sposób, łącząc się z wszechświatem i czując, jak napływają do nich dobre
emocje.


     Przez cały rok uczymy tańca, ćwiczymy, występujemy w czterech ścianach.
W tym szczególnym dniu poświęconym tańcu zaznaczmy różnicę miedzy
ćwiczeniem i nauczaniem a występowaniem, aby wszyscy mogli to zobaczyć.
Może być zimno i deszczowo, podłoże z pewnością nie będzie wystarczająco
dobre, a wiatr odbierze nam muzykę, ale piękno tych ruchów i radość na tych
twarzach rozświetli serca spontanicznej widowni – przechodniów.

Prof. Alkis Raftis

Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

 

 

line pattern

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwiecień 2010 

   Organizacja Narodów Zjednoczonych ogłosiła rok 2010 Międzynarodowym Rokiem Proklamacji Kultur i wskazała UNESCO jako wiodącą agencję w tych obchodach, mając na uwadze jej ponad 60-letnie doświadczenie w szerzeniu wzajemnej wiedzy i porozumienia narodów.

     Irina Bokova, nowa dyrektor generalna UNESCO, zaproponowała uniwersalną wizję, którą nazwała “nowym humanizmem“; wizję otwartą dla całej społeczności ludzkiej, zapewniającą humanistyczną reakcję na globalizację i kryzys, mającą na celu ochronę spójności społecznej i zachowania pokoju.

     Taniec, będący centralną częścią każdej kultury, stanowi idealny środek do łączenia ludzi z różnych krajów. Festiwale promują w najbardziej ożywiony sposób wzajemną wiedzę i szacunek dla różnorodności; setki milionów ludzi bierze udział w międzynarodowych festiwalach tańca każdego roku. Nauczyciele prowadzący zajęcia w obcych krajach tworzą natychmiastowe mosty porozumienia zakorzenione w ciałach tancerzy; dziesiątki tysięcy nauczycieli tańca przekraczają granice kraju rokrocznie. Kongresy i otwarte konferencje stwarzają okazję do zaprezentowania swojej pracy publiczności członkowskiej; w każdym roku odbywają się dziesiątki międzynarodowych spotkań badaczy tańca, historyków i krytyków.

     Nawet poza festiwalami, zajęciami czy konferencjami, oglądając po prostu telewizję, taniec z obcego kraju oferuje najbardziej uderzający, przyciągający i przekonujący obraz innej grupy etnicznej.

Aby w jasny sposób pokazać różnorodność kulturową, aby urzeczywistnić zbliżenie, nie ma lepszych środków niż taniec.

 

Prof. Alkis Raftis

Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

 

line pattern

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwiecień 2009

   Przyszłość tańca tkwi tam, gdzie są osoby, które nie tańczą.

     Należą one do dwóch kategorii: tych, którzy się po prostu nie uczą, i tych, którzy myślą, że nie są w stanie tańczyć. To oni stanowią największe wyzwanie dla zawodu nauczyciela tańca.

     Zgodnie ze zmaganiami UNESCO przeciwko uprzedzeniom i dyskryminacji, próbujemy poszerzać granice tańca i zmieniać obecne postrzeganie tego, kim jest tancerz.

     Występy taneczne są niekoniecznie pokazem ekstremalnej fizyczności, dokładnej precyzji czy też wybuchających uczuć – mogą być celebracją interakcji pomiędzy wykonawcami. Możemy wzbogacić koncerty taneczne o tancerzy, śpiewaków, aktorów, narratorów, mimów, akrobatów itp. W różnym wieku i w różnych stopniach zaawansowania.

     Wprowadzanie “wykluczonych” do tańca jest moralnym obowiązkiem, ale również otwarciem wielkich drzwi w czasach kryzysu gospodarczego i bezrobocia. W każdym kraju są miliony osób niepełnosprawnych fizycznie lub umysłowo. Wierzymy, że są oni gotowi do tańca.

     Stworzą oni miejsca pracy dla tysięcy nauczycieli tańca. Mogą być wspierani przez Ministerstwo Zdrowia, którego budżet jest wielokrotnie większy niż budżet Ministerstwa Kultury.

     Integracja zmarginalizowanych osób z praktyką tańca jest równie ważna jak integracja ich z siłą roboczą.

     CID utrzymuje filozofię, że każdy może tańczyć.

     Dance Day 2009 poświęcony jest tańcu integracyjnemu. Włączmy wszystkich członków społeczeństwa do naszych klas i naszych występów.

Prof. Alkis Raftis

Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

 

 

line pattern

 

 

OFICJALNA WIADOMOŚĆ

NA DZIEŃ TAŃCA

29 KWIETNIA 2008 r.

   Rządy, sponsorzy i media będą naszym obiektem zainteresowania w bieżącym roku.

   Rządy (narodowe, regionalne i lokalne), sponsorzy (prywatni i publiczni) oraz media (gazety, magazyny, radio, telewizja) to trzy najistotniejsze grupy gremiów wpływające w praktyce na naszą sztukę. Osoby zawodowo zajmujące się tańcem napotykają na wiele problemów w indywidualnym kontakcie z w/w gremiami a rezultaty tych starań pozostają niewielkie. Proponujemy lepszy sposób: Sekcje CID reprezentujące wszystkie formy tańca, wszystkie poziomy, wszystkie funkcje.

   Zapraszam wszystkich tancerzy by dołączyli do International Dance Council i utworzyli Sekcje CID. Sekcje te będą zdolne stawiać czoła zasadniczym kwestiom dotyczącym tańca. Dzięki Sekcjom, oficjalnie zarejestrowanym podmiotom, wszyscy tancerze mogą ukształtować lepsze warunki pracy ze swoją sztuką. Będą mogli ubiegać się o odpowiednie regulacje rządowe, stosowne wsparcie sponsorów, jak również satysfakcjonującą obecność w mediach.

   Proponujemy zastąpienie działania w pojedynkę troską o wspólne dobro. Każdy z nas dążył do zdobycia „okruchów” – poprzez wspólną pracę zwiększymy rozmiar całego „ciasta”.

   CID nie jest oczywiście unią handlową ale Sekcje CID mogą wywierać presję na poziomie lokalnym i narodowym. Ich siła wynika z tego, że reprezentują całe spektrum sztuki tańca. Mogą przekonać środowiska, w których rozwijają się tancerze, że ich sztuka jest istotna dla dobra całego społeczeństwa.

Profesor Alkis Raftis

Prezydent

International Dance Council CID

UNESCO, Paryż

 

International Dance Council  –  Conseil International de la Danse

CID  c/o UNESCO, 1 rue Miollis, FR-75732 Paris 15, France

Tel. +33 1 4568 4953    Mob. +33 6 1155 3111  

www.cid-world.org      ExecSec@cid-portal.org

 

 

line pattern

 

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwiecień 2007    

     Tegoroczny Dzień Tańca jest poświęcony dzieciom.

     Międzynarodowa Rada Tańca CID, UNESCO, wspólnie z UNICEF, Funduszem Narodów Zjednoczonych ds. Dzieci, walczy o środki zapewniające dzieciom najlepszy start w życiu, ponieważ odpowiednia edukacja stanowi najsilniejszą podstawę dla przyszłości danej osoby. 

    Wierzymy, że opieka nad dziećmi jest kamieniem węgielnym ludzkiego postępu. Naszym głównym celem jest przezwyciężenie przeszkód na drodze dzieci związanych z ubóstwem, przemocą, chorobami i dyskryminacją. A zatem moglibyśmy uczynić postęp w sprawie ludzkości. 

     Taniec jest podstawowym elementem rozwoju osobistego i społecznego. Zachęcamy do wysokiej jakości podstawowej edukacji tanecznej dla wszystkich dzieci, kładąc nacisk na równość płci i eliminując różnice wszelkiego rodzaju. 

     Żadne dziecko nie powinno pozostać bez możliwości uczenia się i praktykowania tańca. Dostęp do sztuki wyłania prawo do niej dla każdej osoby, w szczególności dla dzieci. Prawo to powinno być chronione w celu zaspokojenia ich podstawowych potrzeb i osiągnięcia ich pełnego potencjału. 

     CID podtrzymuje nauczanie tańca przez wykwalifikowanych nauczycieli we wszystkich poziomach formalnej edukacji, ponieważ taniec stanowi mocną podstawę dla dobrego samopoczucia. 

Prof. Alkis Raftis

Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

 

line pattern

 

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwiecień 2006

 

    Tancerze są notorycznie niechętni jeśli chodzi o przyłączenie się do organizacji kolektywnych.

     Prawdopodobnie obawiają się, że organizowanie czegoś ograniczy ich wolność do wyrażania siebie lub uważają, że czas, który na to spędzą i opłata członkowska nie są warte możliwych korzyści.

     Wiele stowarzyszeń lub federacji ma tylko kilkadziesiąt członków – niewielki ułamek całości specjalistów w ich obszarze lub dziedzinie.

     Wobec braku reprezentatywności brakuje im wiarygodności, dlatego nie mogą działać jako interlokutorzy rządów i innych organów wysokiego szczebla. Nie mogą zainicjować zaufania osób niebędących członkami.

     To tłumaczy, dlaczego sztuka tańca jest pozbawiona prawodawstwa, widoczności i finansowania w porównaniu do innych sztuk.

     Przynależność do szerszej struktury nie ogranicza sposobu, w jaki ktoś występuje, uczy, bada, czy tworzy choreografie. Bez wpływania na codzienną pracę, może poprawić ramy oraz środowisko działania.

     Organizacje zbiorowe zapewniają szerszy zakres usług swoim członkom. Pozbawione takich usług przez działanie w izolacji, szkoły, firmy, kluby czy festiwale nadal będą niepełnosprawne.

     CID zachęca do umocnienia związków regionalnych, krajowych lub branżowych poprzez zwiększenie liczby członków.

     Połączmy nasze działania, zinstrumentujmy naszą muzykę, uciekając od kakofonii izolowanych dźwięków.

     Tancerze świata, zjednoczcie się!

Prof. Alkis Raftis

Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

 

 

line pattern

  

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwiecień 2005

 

Drodzy koledzy,

     Światowy Dzień Tańca należy do najważniejszych projektów Międzynarodowej Rady Tańca CID.

    W tym roku nacisk kładzie się na edukację podstawową.

     Chciałbym poprosić Cię o kontakt z Ministerstwem Edukacji w imieniu CID, prosząc ich o wydanie okólnika dla wszystkich szkół w twoim kraju. Możesz nakłonić agencje państwowe lub prywatne do wydania podobnych wytycznych w skali regionalnej.

    W każdej klasie uczniowie mogą napisać esej o tańcu, narysować scenę taneczną, śpiewać piosenki taneczne, czytać relatywne fragmenty z książek, zbierać zdjęcia (zdjęcia, znaczki pocztowe, pocztówki itp.). Mogą tańczyć na szkolnym podwórku lub – lepiej – na ulicach.

     Niezwykle ważne jest, aby Dzień Tańca stał się tak dobrze znany i obchodzony co Dzień Matki. A znajomość i nawyki zaczynają się w najmłodszym wieku, to oni będą reprezentować przyszłość naszej sztuki.

      Liczę na Waszą współpracę w tej sprawie i czekam na Wasze uwagi.

      Pozdrawiam serdecznie,

Prof. Alkis Raftis

Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

 

line pattern

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwiecień 2004

 

    Taniec jest architekturą ludzkich ruchów.

     Architekt wykorzystuje materiały techniczne do stworzenia konstrukcji w określonym miejscu. Choreograf wykorzystuje formy niematerialne, aby stworzyć wrażenie w danym miejscu i czasie.

     Architekt ma dwa wymiary: jest inżynierem i artystą w tym samym czasie. Inżynierem, ponieważ myśli racjonalnie (w przeciwieństwie do rzeźbiarza, który także tworzy dzieła w określonym miejscu), ponieważ jego praca musi mieć użyteczną wartość. Jego twórczość opiera się na zrozumieniu zachowania jego materiałów – jest technikiem. Ale jest także artystą, ponieważ dąży do osiągnięcia estetycznego rezultatu.

     Choreograf, jako architekt ruchów, jest przede wszystkim technikiem. Zna możliwości ciała (anatomia, fizjologia, patologia). Jego wiedza oparta jest na doświadczeniu, ponieważ wypocił swoje na parkiecie, jak dobry architekt, który wiele lat krążył po rusztowaniach swoich budynków.

I oczywiście musi zachwycić widza i / lub zmusić go do myślenia.

Praca twórcza zarówno choreografów, jak i architektów wymaga:

     (a) obszerne szkolenie praktyczne, “branie gliny w dłonie”, tańczenie i nauczanie tańca.

     (b) obszerna nauka, badania, czytanie i refleksja, w celu uzyskania niezbędnego wyposażenia teoretycznego.

     Jak zatem wytłumaczyć wielki paradoks: mając na uwadze, że w każdym kraju istnieją szkoły uniwersyteckie dla architektów, dlaczego nie ma odpowiedników dla choreografów i nauczycieli tańca?

     Na palcach można policzyć kraje, w których młodzi ludzie mogą kontynuować naukę – praktyczną i teoretyczną w tym samym czasie – po ukończeniu osiemnastu lat. I nawet tam takie szkoły są niedostatecznie wspierane i dofinansowywane.

    Jednym z kierunków działania Międzynarodowej Rady Tańca CID jest przekonanie rządów do tworzenia wydziałów tańca na wyższych uczelniach. Właśnie w tym celu poświęcony jest tegoroczny Światowy Dzień Tańca.

 

Prof. Alkis Raftis

Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

 

line pattern

 

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwiecień 2003

   W tym szczególnym dniu poprosiłbym wszystkich kolegów tancerzy, aby zatrzymali się na chwilę, aby zastanowić się nad globalnymi kwestiami dotyczącymi tańca. Istnieje wiele takich problemów. Oto tylko niektóre z nich.

     Istnieje kilka krajów na świecie, w których taniec nie istnieje nawet w oczach państwa. Jego praktyka jest ledwo tolerowana. Zawodowi tancerze są wyrzutkami społeczeństwa, amatorski taniec można zobaczyć tylko w rodzinnym kręgu.

     W ponad połowie z 200 krajów świata, taniec nie pojawia się w tekstach prawnych (to dobrze i źle!). W budżecie państwa nie ma środków na wsparcie tej formy sztuki. Nie ma czegoś takiego jak edukacja tańca, prywatna lub publiczna.

     W większości miast świata występuje dotkliwy brak przestrzeni tanecznych. W odróżnieniu od muzyki, taniec wymaga znacznej przestrzeni do ewolucji (z drugiej strony, tancerze nie muszą kupować instrumentów – używają swoich ciał!). Władze miejskie przyznają, że mieszkańcy miast również muszą tańczyć, ale nie robią nic, aby zapewnić przestrzeń potrzebną amatorom lub profesjonalistom do ćwiczeń lub do występowania.

     Jest o wiele więcej problemów dotyczących tańca jako całości, zarówno w skali krajowej, jak i międzynarodowej. Nie polecałabym choreografom, instruktorom, wykonawcom, studentom lub jeden-dzień-w-tygodniu amatorom tańca zbyt często myśleć o tych sprawach – i psuć głęboką radość, jaką zapewnia taniec!

     Ale 29 kwietnia, tylko na kilka sekund, pomyślmy o tych, którzy są nieszczęśliwi w odległych miejscach, ponieważ ich dostęp do tańca jest zablokowany lub utrudniony.

     A przez resztę dnia, możemy rozejrzeć się wokół i zrobić coś, aby przynieść taniec tym, którzy nie korzystają z jego uroków podczas innych dni w roku.

 

Prof. Alkis Raftis

Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż

 

line pattern

 

 

Oficjalna wiadomość na

Dzień Tańca

29 kwiecień 2002

   Yo puedo bailar en un templo sin profanarlo (mogę tańczyć w świątyni bez jej profanacji).Vicente Escudero (1892-1980), hiszpański tancerz flamenco

     Te osiem słów daje esencję dobrego tańca. Powinny być naszym kompasem w przypadkach, gdy komercjalizowany taniec w bogatych krajach odchyla się w kierunku bezsensownej sekwencji ruchów.

     Choreografia jest zepsuta przez szalone dążenie do innowacji.

     Nauczanie tańca jest degradowane przez ślepą koncentrację na krokach.

     Badania taneczne są zubożone przez idealizację analizy struktury.

     Zbyt często zapominamy, aby zadać sobie pytanie, czy ten lub tamten taniec jest naprawdę piękny, czy niesie za sobą jakieś wartości, czy oprze się ostatecznej próbie czasu.

     Taniec sam w sobie nie jest święty, ale może stać obok świętości, jako środek do przekroczenia rzeczywistości, narzędzie do wyzwolenia, sposób na zdobycie innego ja.

     Nie wszystkie kreacje mogą nadawać się do tańca w świątyni – tak jak nie zawsze możemy ubrać się w niedzielne ubrania. Dlatego musimy edukować społeczeństwo w opracowywaniu kryteriów jakościowych: jak odróżniać “niedzielne tańce” od “codziennych tańców”.

     Nasze tańce powinny być przynajmniej wystarczająco dobre, aby tańczyć poza świątynią.

Prof. Alkis Raftis

Prezydent Międzynarodowej Rady Tańca

CID, UNESCO, Paryż